Ontmoeting met een fitnesszaal en zijn apparaten

Vandaag dan de grote dag: Ik zou mijn conditietest doen en mijn personal coach ontmoeten.
Na weer een overheerlijk ontbijt van yoghurt, zemelen en granaatappelpitjes en 2 mandarijnen (waar ik het laat geen idee...pffff) in de auto en met gezonde spanning op weg naar de sportschool.

Sleutel deed het nu wel, dus spulletjes in de kleedruimte en naar boven.
Daar ontmoete ik Melvin (weet alleen nog dat hij zo heet omdat Eefje me dat opnieuw verteld heeft hahaha) en die nam me gelijk mee naar de loopband. Eerst wat gegevens invoeren op mijn sleutel zoals doelgewicht en alle gezondheidsklachten. En toen begon het echte werk. Dus pufje naar binnen en de loopband op.
We begonnen gewoon rustig om wat op te warmen en Melvin legde me uit wat we gingen doen. Iedere 5 minuten zou de band met een halve km per uur sneller gaan en dat moest ik dan zo lang mogelijk vol zien te houden. Dit moest ik ook doen voor mijn longtesten bij de longarts en toen hield ik het al niet lang vol, dus vreesde er een beetje slecht uit te komen. Nou, dat viel dus best mee! Dankzij de coachkwaliteiten van Melvin heb ik het een dik half uur volgehouden tot een snelheid van 7,1. Mocht ik best trots op zijn zei de vrouw naast mij. Ze vertelde dat ze ook Irene hete en toevallig ook astma heeft.
Ik mocht gelukkig daarna even uitpuffen, na eerst 10 minuten uitstappen natuurlijk!
Er werd gelijk een trainigsprogramma voor me gemaakt wat ik moest gaan doen. Ook legde Melvin gelijk uit hoe ik kon kijken wat ik moest doen. Ik schudde allemaal begrijpend ja en nee, maar vroeg me stiekum af wanneer ik kon gaan want ik was kapot... Nou, niet dus! Daar moest ik weer: alle oefeningen doen die voor mij geprogrammeerd waren op die enge apparaten daar. "slik"... Gelukkig viel het allemaal mee en konden er nog wat grapjes tussendoor vanaf. Inademen als je je knieen naar je toe trekt, is namelijk best lastig met een buik als die van miij....Maar het ging goed en ik heb het overleefd: 2 uur lang in een fitnissruimte! Dankzij de aanmoedigingen van mijn personal coach natuurlijk.
En zelfs toen waren we nog niet klaar natuurlijk..... Kreeg eerst een compliment dat ik het goed gedaan had en dat ik trots op mezelf mocht zijn. Gelijk afspraak gemaakt voor volgende sessie donderdag en toen zei hij: "tot dan en dan mag je nu van mij naar huis. Bijna dan..." Hij kon er gelukkig zelf om lachen, ik dacht alleen maar: wat nu dan nog??? Nog even uitstappen natuurlijk! 10 minuutjes op de loopband (waarmee je uitzicht op zee hebt en internet en tv) en dan mocht ik eindelijk gaan douchen!

Man o man wat was ik kapot! Maar het uitstappen was wel fijn. Daarna lekker even gedouched en hop in de auto naar het werk.
Dat ging allemaal best prima, maar voelde mijn kuiten wel. Ben de dag goed doorgekomen en voor die avond stond er biefstuk op het menu, wat ook niet slecht is!
Na het eten op de bank geploft. Ik was echt helemaal op, dus om 9 uur heb ik afgeklokt en ben ik mijn bedje in gedoken. Kan me niet herinneren dat ik zo snel in slaap gevallen ben als die nacht....