dipdag

een dag vol opgaven, obstakels en hindernissen... Heb het overleefd, maar niet zo goed als ik gehoopt had.
Het begon al met niet uit bed kunnen komen. Heerlijk geslapen, echt super! Maar voelde me alsnog leeg en uitgeput. Al snel kwam ik erachter wat het was:na 2 maanden eindelijk weer ongesteld geworden... Dubbel gevoel, want hoewel dit goed nieuws is omdat ik het nu niet hoef te doen met hormonen, komt het erg vervelend uit omdat ik nu dus en zin heb in alles wat slecht is en omdat ik voor die ochtend weer een afspraak heb met coach Strenge Melvin...
2 paracetamol naar binnen en toch maar gaan. Wat al een overwinning was, want meestal stop ik overal mee als het zover is. Mega buikkrampen, rot misselijk gevoel en pijnlijke rug. Maar deze keer doorgezet. Ontbijt kreeg ik niet geheel weg en heb dan ook de helft van mijn fruit laten liggen. Was vandaag te veel.
Afijn, heuvel 1 dus... tijdens aankleden kwam heuvel 2. Terwijl ik mijn enige sportbroek aantrek die ik heb, scheurt deze natuurlijk uit.... aaaaarrrrrgggghhhh....tuurlijk! Ook dat nog... nog snel aan elkaar genaaid en schietgebedje dat deze hechtingen het tijdens de training uit zouden houden. 3 dubbel ongemotiveerd de auto in met alle sportspullen en alvast zoveel mogelijk voor het werk, want moest gelijk door.
Melvin had er wel zin in en ik wilde niet klinken als een watje, dus zonder zeuren of zagen heel zijn martelgang ondergaan. Natuurlijk stond deze dag volledig in het teken van, hoe kan het ook ander, buikspieroefeningen... Niet echt een fijne combo, maar heb het uitgezeten en heb ook wel kunnen lachen. Moet toegeven dat strenge Melvin wel een goeie is voor mij. Heeft een goed gevoel voor humor en moedigt super aan. En wat ook wel prettig is: hij herinnert mij er steeds aan om adem te halen. Dat klinkt lekker onnozel maar zodra ik mij inspan, ben ik ook geneigd om mijn adem in te gaan houden en dat is met inspannings astma nou net niet echt handig zeg maar. Dus fijn dat er dan iemand naast je staat die steeds zegt: "ademen Irene" "vergeet niet te ademen, door je mond!"
Na de martelsessie nog even uitgestapt op de loopband en nadien gezellig wat gedronken met Eefje.
Snel douchen en op weg naar het werk. Sinds alle veranderingen hier, ben ik er niet meer zo happy en kan ik mij niet meer inzetten zoals ik wil. Vandaag was dat 10x erger omdat ik gewoon een brok chagerijn was... Verging van de hoofdpijn en spierpijn en honger. Drinken en paracetamol werkte helaas niet, dus doorbijten om de dag door te komen.
Nog even boodschapjes voor het eten doen voordat ik naar huis rij. Had echt zin in het eten: broccoli, notenrijst en gegrilde zalm. Lekker lekker! Maar mijn planning werd bruut ontregeld dankzij een lekke band. Nu kan ik die zelf wel verwisselen, mits ik natuurlijk een reserveband heb... Niet dus... Martijn gebeld en dan kun je niks anders doen dan wachten. Hij had een heel stappenplan bedacht over spuitbus halen bij Mangusa, terug naar de auto en dan zover mogelijk proberen te rijden. Nou, na nog geen kilometer verder band weer volledig plat, dus weer aan de kant en toch maar roadservice gebeld. Dat kan wel even duren zei die mevrouw... Tuurlijk, ik wacht wel... hongerig, chagrijnig en wilde me wel weer eens opfrissen.. Martijn moest nodig naar de wc, dus hij naar huis met de boodschappen. Kwam wel terug met een flesje water.
Half uurtje later was roadservice er en kon ik naar huis.
Maar natuurlijk geen zin meer om te koken. Was inmiddels 8 uur wat mijn tijdlimiet is om te eten. Na 8 uur eet ik niet meer. Was er ook zo klaar mee voor die dag, dat ik op de bank in de hoek kroop en echt even moest uithuilen. Dat luchtte wel op. In eerste instantie belde ik Martijn op en zei dat hij maar wat moest halen bij de mac of subway ofzo en dan voor mij een salade. 10 minuten bedacht ik me, heb Martijn gebeld om alleen iets voor zichzelf mee te nemen en ik heb voor mezelf 2 crackers met smeerkaas gesmeerd. Was ook meer dan genoeg.
Daarna snel bedje in want was echt wel klaar met de dag.
Ben blij dat vriendjelief zoveel begrip en geduld met me had vandaag. Dankje schat! you are the best and love ya xxx Ook ben ik toch wel trots dat ik niet toegegeven heb aan mijn vreetkick. Het is niet gegaan zoals moest, maar heb het ook niet super slecht gedaan!